Beyin Göçü Yapanlara Sorduk: Neden Gittiler?

Türkiye gündemi bilhassa son 10 senedir asla olmadığı kadar yoğun, her yıl bu yoğunluk daha da artmakta. Bu durumun da etkisiyle iyi eğitimli insanları gelişmiş ülkelere kolaylıkla kaptırıyoruz. İşte bunun nedenlerini daha iyi idrak etmek adına, Türkiye’den ayrılan eğitimli kişilere bazı sorular yönelttik. Oldukça samimi yanıtlar verdiler.
ÖZEL HABER – Şu dönemde yaşanmış olan göç dalgası, 50’lerdeki işçi göçünden oldukca değişik; artık ağırlıklı olarak eğitim düzeyi yüksek kişiler ülkemizden hızla ayrılıyor.
Peki, en parlak beyinlerimiz hangi nedenlerle yurt dışına gidiyor? Orada hayata devam etmenin avantajları, dezavantajları nedir? Irkçılıkla karşılaşıyorlar mı? Türkiye’yi özlüyorlar mı? Hepsini ve daha fazlasını kendilerine sorduk. Aldığımız yanıtlar oldukça etkisinde bırakan.
Daha önceki konuklarımız için bu içeriklerimizi okuyabilirsiniz:
İLGİLİ HABER
Beyin Göçü Furyasına Kaptırdığımız 3 Gence Sorduk: Bizi Neden Bırakıp Gittiniz, Gittiğiniz Yerde Ne Buldunuz?
İLGİLİ HABER
Türkiye’ye Beyin Göçü Gerçekleştiren İranlı Genç Mühendislere Sorduk: Burada Neleri Cazip Buldunuz, Neleri Garipsediniz?
İlk konuğumuz Taylan, Kanada’da yaşıyor.
Adım Taylan Toprak. 4 yıl Ege Üniversitesinde Halkla İlişkiler ve Tanıtım okudum. Adanalıyım. 21 Mart 1995 senesinde doğdum. Direkt üniversitem bitince Adana’da bir yıl ikinci üniversitede okudum, peşinden direkt Kanada, Toronto’ya geldim.
Türkler orada ikinci derslik yurttaş olarak mı görülüyor? Irkçılık yapılıyor mu, dışlanma var mı? Var ise öteki milletlere de mi yapılıyor, yoksa yalnız Türklere mi?
Türkler burada ikinci derslik yurttaş olarak görülmüyor, hiçbir ırk o şekilde görülmüyor. Zira Kanada’da oldukca göçmen var ve göçmenler o denli fazla ki gelirin bir ihtimal yüzde 70’ini, 80’ini göçmenler sağlıyordur. En azından Toronto’da bu şekilde diyeyim. Toronto’da oldukca göçmen var, oldukca Türk de var. Türkler çoğu zaman ikinci derslik işler yapmış olduğu için o şekilde gözüküyor olabilir. İnşaat işleri benzer biçimde birazcık alt derslik işleri genel anlamda Türkler yapıyor. Bu tip işleri meydana getiren Kanadalı yada İsrailli oldukca meydana getiren görmüyorum. Onlar çoğu zaman beyaz yakalı.
Türkiye istediğiniz benzer biçimde bir yer olursa(mümkün bulunduğunu varsayarsak) geri döner miydin, yoksa hâlâ orada yaşamaya devam eder miydin?
Özledim Türkiye’yi, geri dönmek isterim doğal ki fakat yalnız bir-iki aylığına, ben yaşam boyu yaşamayı istemiyorum. Oldukca varlıklı olursam, aylık 90-100 bin kazanırsam İstanbul’da yaşamak arzu ederdim zira Türkiye hakkaten zengine aden, orta gelirliye değil.
Toplumsal çevren nasıl? Gene Türklerle mi takılıyorsun, o ülkenin yerlisiyle mi? Yalnızlık hissediyor musun?
Son bir buçuk senedir Türklerle oldukca takılmaya başladım zira dil okulum bittikten sonrasında okuldaki bir çok dostum memleketlerine gitti, pandemi girdi. Her yer kapanmış oldu, oldukca sosyalleşemedik. Son bir-iki senedir kız arkadaşımla da birlikte devamlı Türklerleyim ve Türkçe konuşuyorum. İngilizcemi geriletti bu fakat alt yapıyı bildiğim için yalnız benim bir-iki aylık pratiğime bakar.
Yalnızlık hissetmiyorum. Zira burada her türlü Türk ürünü, Türk yemeği, her şey var. Bir tık altı da olsa her şey var. Söylediğim benzer biçimde oldukca Türk var burada, kimse yalnız hissetmiyordur.
Ardında bırakmak zorunda kaldıkların peki? Ailen, arkadaşların, memleketin? Ne hissettiriyor?
Ailemi, arkadaşlarımı, memleketimi hepsini oldukca özledim fakat FaceTime sağ olsun, WhatsApp, Messenger vs. onlar yardımıyla sanki her gün yanımdalarmış benzer biçimde hissettiriyor. Esasen her gün ailemle konuşuyorum görüntülü.
Oturma izni, dil öğrenme, adapte olma, vatandaşlık alma benzer biçimde mevzular oldukca zorladı mı?
Dil öğrenmek o denli oldukça kolay bence, konuştuğun süre oldukça kolay diyeyim. Ben o denli konuşmamama karşın dizi, film ve duymayla birazcık gelişiyor İngilizce. Kısaca oldukça kolay.
Oturma izni sorun. Adapte olma vs. bunlar alışılıyor fakat oturma izni için oldukca para dökmek lazım.
En oldukca hangi mevzuda daha refahlamış hissediyorsun?
Bir tek özgürlük mevzusunda diyebilirim. Burada kimse hiç kimseye karışmıyor, isteyen istediğini yapıyor. Ben böyle bir durum görmedim; biri çıplak dolaşsa da bir erkek etek giyerek dolaşsa da kimse hiç kimseye karışmıyor, özgürlükçü bir ülke. Bir tek kurallara uymayanlara karışılıyor, bu da olması gerektiği benzer biçimde. Oldukca kuralcı bir ülke.
Türkiye’nin en mühim problemi sence nedir?
Türkiye’nin en mühim problemi, insanların kafa yapısı ve bunu söylemek ne kadar doğru bilmiyorum fakat ben bunu hep savunuyorum; Türkiye bu kadar tutucu olmasaydı şu an Almanya seviyesinde olabilirdi.
Başka bir ülkede olmana karşın Türkiye gündemine hâlâ maruz kalıyor musun? Ülkede yaşananları önemsiyor musun?
Evet. Şu şekilde, Twitter’dan yada Instagram’dan takip ettiğim dostlarım var doğal Türkiye’den. Açıkçası yalnız seçimi birazcık önemsiyorum zira geleceği ilgilendiriyor fakat Türkiye’de olan olaylar oldukca umrumda olmuyor açıkçası. Doğal ki üzülüyorum fena olaylara fakat elden bir şey gelmez tüm dünyada aynı şeyler olabiliyor.
Kanada bence düşünüldüğü benzer biçimde bir ülke değil, resmen ABD’nın yan çarı diyeyim. Evet, özgürlükler ülkesi, ekomisi kuvvetli fakat oldukca eksiği var. Daha sanki ülke 20 yıl ilkin kurulmuş benzer biçimde, bir eksiği var. Tam oturmamış ve ABD’nın gölgesinde kalıyor devamlı.
Kanada dünyanın diğer ucu olsa da söylediğim benzer biçimde oldukca Türk var burada. Artık Türkçe duyunca şaşırmıyorum. Bir ihtimal benim çevremden dolayı böyledir. Burada da seçim periyodu, bakalım o bizi ne kadar etkileyecek, onu da göreceğiz.
Her insana teşekkürler.
İkinci konuğumuz ise adını ve fotoğrafını paylaşmak istemeyen bir kişi. Kendisi 33 yaşlarında, evli bir erkek. Anlatacak oldukca şeyi var:
Merhaba! Bir fizyoterapistim. İzmir’den Almanya’ya(Bayern’e) Türkiye’de düşünme ve bu tarz şeyleri ifade etme özgürlüğümün kısıtlandığı, hatta bu sebeple tutuklanma riskim olduğundan göç etmek durumunda kaldım. Ek olarak Türkiye’de mesleğimi ifa ederek refah bir halde yaşama imkanımın olmadığını düşünüyordum.
Türkler orada ikinci derslik yurttaş olarak mı görülüyor? Irkçılık yapılıyor mu, dışlanma var mı? Var ise öteki milletlere de mi yapılıyor, yoksa yalnız Türklere mi?
İkinci derslik olarak görmüyorlar aslına bakarsak fakat evvel buraya gelip yaşayanların onlara edindirdiği negatif bir görüntü mevcut. Esasen eskiden gelenlerin eğitim profili birazcık düşük. İşçilik yaparak burada olabildiğince kazanıp Türkiye’ye yatırmak amaçlı gelmişler. Buna da sıcak bakmıyor Almanlar. O yüzden kişisel olarak tanımadan ilkin bir mesafe ile, kısaca güvensizlik ile yaklaşıyorlar. Bunun zaman içinde kırılacağına inanıyorum. Bu şekilde ileride daha güzel dostluklar kurulabilir.
Türkiye istediğin benzer biçimde bir yer olursa(mümkün bulunduğunu varsayarsak) geri döner miydin, yoksa hâlâ orada yaşamaya devam eder miydin?
Kalıcı olarak Türkiye’ye geri dönmek istemem. Sonuçta burada tırnaklarımla kazıyarak sıfırdan bir yaşam kurdum. Fakat daha sıfırdan çok da fazla yükseldiğim söylenmeyebilir. 🙂
Toplumsal çevren nasıl? Gene Türklerle mi takılıyorsun, o ülkenin yerlisiyle mi? Yalnızlık hissediyor musun?
Toplumsal çevrem şu an Türk dostlar fakat daha ilkin daha minik bir köyde yaşamıştık, orada Türk kimse yoktu. Korona öncesinde Alman orta yaş ve üstü ile güzel dostluklarımız oldu orada.
Ardında bırakmak zorunda kaldıkların peki? Ailen, arkadaşların, memleketin? Ne hissettiriyor?
Arkada kalan dostlar için yalnız iyi temennilerde bulunabilirim. Daha iyi, burası benzer biçimde refah bir yaşam yaşayabilmelerini hakkaten isterim.
Oturma izni, dil öğrenme, adapte olma, vatandaşlık alma benzer biçimde mevzular oldukca zorladı mı?
Almanya tam bir siyaset ülkesi. Devlet işleri cok yavaş aşama kaydediyor. Bu yüzden oturum almam ortalama bir buçuk yılı buldu. Dil öğrenme sürecim hâlâ devam ediyor. Şu an B1 aşamasındayım. Vatandaşlık alma da C1 ve oturum sonrasi 6 yıl geçtikten sonrasında mümkün. Ben almayı düşünüyorum açıkçası.
En oldukca hangi mevzuda daha refahlamış hissediyorsun?
Oldukca daha rahat, refah ve güvenli bir ülkede yaşıyor olmak kendimi güvende hissettiriyor. İşsizlik ya da istemediğim işi yapmak zorunda değilim burada. Eğer işinde mutsuzsan yeni bir mesleğe geçilebiliyor burada. Doğal belli testlerden geçiriyorlar zira yeni meslek için tüm eğitimler devlet tarafınca karşılanıyor.
Türkiye’nin en mühim problemi sence nedir?
Türkiye’nin en büyük problemi sistem ülkesi olmaması. Yöneten aynı şahıs bile olsa her yıl bir şeyler değişiyor. Burada tam aksi, yönetenden bağımsız her alanda senelerdir devam eden kemikleşmiş sistemleri var.
Başka bir ülkede olmana karşın Türkiye gündemine hâlâ maruz kalıyor musun? Ülkede yaşananları önemsiyor musun?
Ben gündemi takip ediyorum ve önemsiyorum. Sonuçta doğduğum, yetiştiğim, kendimi ilişik hissettiğim yer.
Son konuğumuz ise şu an Almanya’da etken olarak çalışan ve adını vermek istemeyen bir bilgisayar mühendisi. Görüşlerini özetlemek gerekirse aktarmak istedi:
“Türkiye’de değişik şehirlerde bulunduktan sonrasında son olarak İstanbul’da yaşıyordum. Şu anda Almanya’da yaşıyorum. Yaşadığım bölgede Almanya’ya işçi olarak gelen kişilerin evlatları ve torunları oldukca pozitif yönde izler bırakmamışlar. Türklere karşı itimat yüksek değil. Irkçılık yok diyemem sadece çok da fazla hissedilmiyor.
Türkiye düzelecek olursa geri dönmeyi düşünmüyorum. Türkiye’deki insanların duyarsız kalması ve yüz çevirmesi beni oldukca mutsuz etti. Herhangi bir yalnızlık duygusu hissetmiyorum. Burada benim benzer biçimde zulme uğrayan birçok dostum var. Hemen hemen vatandaşlık almadım. Mağduriyetlerden dolayı oturum almak zor olmadı. Dil hâlâ devam ediyor.
Arkada bıraktıklarım illa ki üzüyor sadece haiz olduklarım ve Türkiye’deki tehditlerimden dolayı önemsemiyorum. Düşünce özgürlüğü mevzusunda oldukca refahlamış hissediyorum. Türkiye’nin en büyük problemi bence insanların saf olmasıdır. Türkiye gündemi beni oldukca ilgilendirmiyor. Ümit ederim Türkiye’de insanoğlu baskıdan dolayı yaşayamadıkları kendi istedikleri yaşamı yaşayabilirler.”
İLGİLİ HABER
Türkiye’de Beyin Göçü, Lise Öğrencilerine Kadar İnmiş Durumda