Arılar Bazı Mevzularda Sizden Bile Daha Akıllı Olabilir!

Arılar biz Dünya’da yokken de vardı. Malum ilk arı fosili 100 milyon yıl, ilk insan fosili ise 300 bin yıl öncesine ilişik. Bizlerden de eski olan arıları yakından incelediğimizde, aslına bakarsak şimdiye dek onları fazlaca fazla küçümsediğimizi anlıyoruz.

İnsanların en yakın böcek dostudur arılar, bu sebeple insanların yiyebileceği bir gıda üretebilen tek böcek türüdür. Sofralarımızda olan balı, propolisi üretme aşamalarında gösterdikleri disipline ve hesaplama becerilerinde birbirinden garip sırlar barındırıyorlar. Gizemini öğrendikten sonrasında bu küçük fakat akıllı canlılara olan saygınız artacak.

Averaj bir arı kovanında 1 tane kraliçe arı, birkaç 100 erkek arı ve 10-80 bin kadar da işçi arı bulunur.

Genel kanının aksine arı kovanındaki erkek arı sayısı fazlaca azdır. İğneleri ve gıda toplayabilecek organları olmadığı için fazlaca işlevsel değildirler. Kraliçeyi dölleyerek yeni nesillerin oluşmasını sağlarlar.

İşçi arıların tamamı dişilerden oluşur. Karınlarında bulunan balmumu bezlerini kullanarak balmumu üretip petek yaparlar.

Topladıkları nektarları getirip kovanlarda bulunan öteki işçi arılara devrederler. Onlar da devraldıkları nektarları çiğneyerek bal haline getirirler. Bala dönüştürdükleri nektarları peteklerin içine depolarlar. Bal peteklerini ek olarak larvalarını korumak için de yaparlar.

Bir işçi arı, yaşamı süresince bir çay kaşığının 12’de 1’i kadar bal üretebilir.

Kısaca satın aldığınız bir kilo bal için bir grup bal arısının, 4 milyon tane çiçeği gezdirilmiş olduğu anlamına geliyor.

Bir işçi arı, kovandan 5 km uzağa gidip gelebilir. Kovana döndüğündeyse gözlemlediklerini dans ederek anlatır.

Bulmuş olduğu yiyecek kaynağını, oranın konumunu, ne kadar mesafede bulunduğunu öteki arılara aktarır. Bir çeşit işaret dilidir.

İşçi arılarda 170 koku alıcısı bulunur. Bu sayede çiçeklere oldukça hakimdirler. Bal arısı kolonilerinin her birinin kendine özgü bir kokusu vardır, arılar kendi kolonilerini bu sayede bulabiliyor.

İşçi arıların her biri genetik olarak kraliçe arının birer kopyasıdır.

Boyut farkının sebebi ise kraliçenin yumurtadan çıkar çıkmaz arı sütü ile beslenmesidir. Kraliçenin larvadan erişkinliğe geçişi 16 gün sürer. Genetik olarak kopya olsalar da ciddi farklılıklar bulunur.

Dişi arılar kısırdır, yalnız kraliçe arı yumurta yapabilir.

Kraliçe arı, mevsime bağlı olarak 2000 civarında yumurta bırakır; yumurtaların toplamı genel anlamda kendi ağırlığı kadardır. Yumurtalar döllenmişse erkek arı larvaları çıkar, döllenmemişse dişi (işçi) arı larvaları çıkar.

Kraliçe arı ortalama 10 erkek arı tarafınca havada döllenir. Erkek arılar bu dölleme işleminin arkasından ölür.

Erkeklerin ömrü 4-5 hafta kadarken dişi arıların 6 kadardır. Kraliçe arılar ise 5 yıla kadar yaşayabilir. Kraliçe arı öldüğü takdirde kovandaki öteki arılar da birkaç hafta içinde ölür. Kendi içlerinde bir kraliçe arı yetiştiremezlerse kovanları yok olur. Ek olarak dişi arılar insanları soktuktan sonrasında ölür.

Çevrelerine kolaylıkla uyum sağlayabilen arılar, bu sayede neredeyse dünyanın her yerinde koloni halinde yaşayabilir.

Kış mevsiminde kovanlarından çıkmaz ve yaz süresince depoladıkları bal ile beslenirler. Kraliçe arıyı sıcak tutmak için bir küme oluştururlar.

Propolisi ise yavruları üşümesin diye yaparlar.

Kraliçe arı, yavruların üşüyeceğini anlayınca tüm işçi arılara komut vererek bal toplamaya ara verip propolis toplamaya başmalarını söyler. Ağaçlardan reçine olarak toplanır ve 15-20 günlük yavrular bu tarz şeyleri kendi enzimleriyle birleştirerek propolise çevirir.

Propolis yardımıyla arılar hastalıklara karşı direnç kazanır, bağışıklık sistemleri güçlenir.

Her arı toplu iğne ucu kadar sadece getirebiliyor. Azca çıkmış olduğu için değil fazlaca kıymetli enzimlerden oluştuğu için bu kadar fazlaca kıymetli bir maddedir.

İşte arılar bu denli organize çalışabilen ve sandığımızdan fazlaca daha akıllı canlılardır.