Ay Üzerimize Doğru Gelirse Ne Olur?

Astronominin emekleme dönemlerinden günümüze, uzayla ilgilenenleri daima büyülemeyi başarmış olan Ay, dünyamızın gecelerini aydınlatıyor, üstündeki çekim etkisiyle de günümüzün 24 saat sürmesine katkıda bulunuyor. Hem de gelgitleri bir bakıma denetim eden uydumuz, bu benzer biçimde birçok özelliğiyle dünyadaki yaşamın devamlılığına katkıda bulunuyor.

Peki, bunca faydasıyla milyarlarca yıl dünyadaki düzene katkı elde etmiş olan Ay, bigün üzerimize doğru gelmeye başlasaydı ne olurdu? Baştan açıklayalım, kıyamet senaryolu filmlerde anlatıldığı benzer biçimde devasa bir kaya yığını üzerimize düşmeyecek. Daha oldukca, üzerimize geldiği sırada tesirleri o denli fena olacak ki “keşke düşse de bitse” diyeceksiniz.

Ilk olarak aradan çıkarmamız ihtiyaç duyulan mevzu: Ay’ın Dünya’ya gelmesi neden imkânsız olarak görülüyor?

Astronomi alanının önde gelen isimlerinin açıklamalarına bakılırsa yörünge ve hız terimlerini kullanarak Ay’ı minik bir topa benzetebiliriz. Düzgüsel şartlarda bir tenis topunu fırlattığımızda bir yörünge izler fakat havanın etkisiyle eninde sonunda yere düşer.

Fakat eğer yeterince süratli fırlatılırsa teoride bu top, izlediği yörüngeyle beraber size geri dönebilir. Gene de söylediğimiz benzer biçimde havanın yavaşlatıcı tesiri yüzünden topunuzu ne kadar süratli fırlatırsanız fırlatın eninde sonunda düşecektir. Eğer hava olmasaydı, yavaşlamayacağından sonsuza kadar yörüngesinde kalacaktı.

Ay da dünyamızın çevresinde fırlatılmış ve yörüngeye girmiş bir top benzer biçimde hızla dönüyor. Fakat uzayda hava benzer biçimde yavaşlatıcı bir etken olmadığından bu hızı koruyarak yörüngesinde kalabiliyor. Durduk yere yavaşlaması da pek mümkün olmadığından Ay’ın üzerimize gelmesi düzgüsel şartlarda pek ihtimaller içinde değil diyebiliriz.

Biz gene de geldiğini düşünelim: Ay’ın bu hareketi başta fark edilmeyecek ve dünyamıza yetişmesi tam 1 yıl alacak:

Prof. Matt Caplan’ın ‘Ay, Dünya’ya yaklaştıkça pozisyonunun nasıl değişeceğine’ dair yapmış olduğu simülasyona dayalı olan bu bilginin devamında 12 ay içinde gerçekleşecek olan felaketlere de değiniliyor. Gelin, ilk birkaç haftadan 12’nci aya kadar neler değişecek ve her şey sona erdiğinde neler olacak beraber bakalım.

İlk günlerde herhangi bir fark yok, Ay yalnız her zamankinden birazcık daha parlak

Ay’ın parlaklığına ek olarak gelgitler de dikkat çekiyor. Ay’ın kendi çekimiyle meydana gelen bu vaka, her geçen gün dünyanın değişik kıyı bölgelerinde değişik şekilde hissediliyor. Dalgaların boyu her geçen gün daha da artıyor ve kıyı kesimlerde görülen bu durum pek de iyiye işaret etmiyor.

Bu bağlamda 1 ay içinde dalga boyları 4 metreyi görmüş olacak. Daha da kötüsü, yükselen bu dalgalar geri gitmeyecek. Aksine, her geçen gün daha da yükseliyor olacak. Fakat daha çarpışma(!) kısmına yaklaşmadık bile.

Daha ikinci aydayız fakat hepimiz şimdiden paniklemeye başladı:

Kıyı kesimlerde yaşayan insanoğlu, 10 metreye ulaşan deniz seviyesi sebebiyle iç kesimlere doğru gitmek mecburiyetinde bırakıldı. Fakat bu bir kurtuluş yolu değil. Şu sebeple dere ve akarsu benzer biçimde su kaynakları, deniz seviyesinin yükselmesiyle hem kirlendi hem de taştı. Bu da iç kesimlerde de kimsenin güvenli olmadığına, taşkınların bir süre sonrasında şehirlere ulaşacağına işaret ediyor.

Artık benzin fiyatlarından kaygı etmenize gerek yok, zira benzin kıtlığında benzin bulsanız bile yollar otomobil sürmeye elverişli değil:

Taşkınlar sebebiyle değişik tesisler artık başıboş kalmış durumda. Petrol rafinerileri, baz istasyonları ve zemindeki öteki tesisler deniz suyu sebebiyle artık kullanılamaz halde. Bu da internette, temel gerekseme karşılamada ve öteki birçok alanda mesele yaşanacak demek.

Şehirlerde vandallarla karşılaşmak mümkün. Hâlâ hayattaysanız, yüksek ihtimalle binaların çatısındasınız anlama gelir.

Üçüncü aydan beşinci aya kadar yaşayacaklarımız: Sorunlarımızın en küçüğü olacak olan internete elveda diyelim

• Su altındaki web kabloları

Üçüncü aya girmemizle beraber Ay, yörüngedeki uydularımızın izlediği yolu çarpıtacak. Kendi yer çekimi yüzünden ortaya çıkan bu durum, iletişimi ortadan kaldıracaktır. Elbet azca ilkin bahsettiğimiz gelgitin tesiri de zaman içinde büyümeye devam ediyor.

İkinci ayda 10 metreye ulaşan deniz seviyesi, dördüncü ayı takip eden birkaç hafta içinde 100 metreyi görecek. Bu da beşinci aya doğru daha da artacak ve binalarımız artık okyanus suları altında duracak.

Okyanusların gösterisi bittiğine bakılırsa depremleri piste alalım:

“Ay üzerimize geliyor, zelzele ne ilgi?” diye düşünebilirsiniz. Fakat bu durum da Ay’ın çekim gücünden kaynaklanıyor. Yer çekiminin etkisiyle sıkıştırılan gezegenimizin zemininde çatlamalar meydana geliyor ve bu çatlaklar yalnız büyük çaplı depremler oluşturmakla razı gelmiyor.

Söz mevzusu sıkışma durumu yüzünden artık büyük etkiye haiz yanardağ patlamaları da görüyoruz.

Daha yılı anca yarıladık ve artık durağan(durgun) duruyormuş benzer biçimde görünen bir uydumuz var

Artık Ay o denli yakın ki Dünya’yı 24 saatte turlayabiliyor. Gezegenimiz de aynı süreyi kendi çevresinde dönerken geçirdiğinden artık Dünya’nın yalnız bir yarısına görünen bir Ay’ımız var. Bu sebeple Dünya’nın Ay’a bakan yüzünde okyanuslar şehirleri ele geçirmişken öteki yüzünde sular geri çekilmiş olacak.

Geldik aksiyonun aslolan başladığı kısma: Yaklaştıkça hızlanan uydumuz biçim değiştiriyor

Dünya’nın yer çekimi kuvveti Ay’dakinden fazla olduğundan Ay’ın gezegenimize bakan kısmına, öteki tarafına nazaran daha oldukca çekim kuvveti uygulanıyor. Bu da Ay’ın, belli bir süre içinde, daha oldukca yumurtaya benzer bir biçim alacağı anlamına geliyor.

Dünyamız Ay’ın çekimi yüzünden nasıl depremlerle baş başa kaldıysa, Ay da aynı kaderi biçim değiştirirken yaşıyor.

Buna ek olarak Ay’ın, gezegenimizi artık 24 saatte turladığını söylemiştik. Sekizinci aydan itibaren bu hız daha da artacak ve daha yüksek çaplı depremlerle yanardağ patlamalarına yol açacak. Buradan çıkan dumanlar da güneş ışığının oldukca azca bir miktarının gezegenimize ulaşmasına izin veriyor olacak.

Bu da adeta donacağız demek:

Güneş ışığının da azalması ve dumanların gökyüzünü sarmasıyla artık kuvvetli asit yağmurları kapıda olacak. Bu da bitkilerin adeta silineceği anlamına geliyor.

Hayal kırıklığına uğrattığımız için üzgünüz fakat Ay, Dünya’ya çarpmayacak. Fakat iyi yanından bakalım, artık Satürn benzer biçimde halkalarımız var

Dünya’mızın öteki gezegenler benzer biçimde bir ‘Roche Limiti’ var. Bunu kabaca, bir gök cisminin kendisinden daha büyük bir gök cismine parçalanmadan yaklaşabileceği en yakın mesafe olarak tanımlayabiliriz. 

Şu demek oluyor ki Ay bu limite ulaştığında Dünya’nın çekim gücü kendi yer çekiminden kuvvetli olacak ve bir süre sonrasında da yer çekimi Ay’ın parçalarını tutamayacağından Ay, parçalara ayrılacak. Bunun sonucunda da bu parçalar yörüngeye girecek ve tıpkı Satürn’de olduğu benzer biçimde halkalarımız olacak.

Maalesef bu noktaya kadar milyarlarca insan yaşamını yitirmiş olacak. Daha sonrasında uygarlık tekrardan dirilir mi dirilmez mi bilemeyiz. Fakat halkaları olan bir Dünya’nın nasıl görüneceğini ve üstünde yaşamın nasıl olacağını merak ediyorsanız bu mevzuyu işlediğimiz içeriğimize göz atabilirsiniz.

Kaynaklar: Kurzgesagt, Quora, Space.com