Bir şahıs en fazla ne kadar yaşlı olabilir? Başka türlü soralım: Bir insan en fazla kaç yıl yaşayabilir? Tüm dış faktörler denklemden çıkarılırsa, tabiat ananın düzeninin kusursuz işlemesine izin verirseniz ve insan vücudu mutlak sınıra itilirse, bir şahıs kuramsal olarak en fazla kaç yaşlarında olabilir? Singapurlu araştırmacılar bu probleminin yanıtını bulduklarını düşünüyorlar.
Nature Communications‘da gösterilen yeni bir çalışmada, araştırmacılar, bir insan vücudunun ulaşabileceği mutlak yaşı ölçtüğünü iddia ettikleri kan testlerini kullanarak akıllı bir strateji geliştirdiler. Dinamik organizma durum göstergesi (DOSI) olarak adlandırılan göstergelere bakılırsa, insan vücudunun maksimum 150 senelik bir ömre haiz olduğuna inanıyorlar.
Bunu başarmak için yazarlar, yaşla ilgili bir takım değişkeni ve yaşlanma yörüngelerini, basitleştirilmiş, nicel bir maksimum yaşam süresinin oluşturulmasına müsaade eden tek bir ölçütte birleştirdiler. Yaşlanma, işlevde aşamalı bir düşüşü ihtiva eder ve vücudu ister kanser, nörolojik hastalık yada kalp hastalıkları olsun, hastalığın başlangıcına karşı savunmasız hale getirir. Yaşlanma, DNA’mız yeniden yeniden kopyalandıkça, hataya ve sonuçta ortaya çıkan hastalığa daha yatkın hale geldikçe meydana gelir.
Şu anda genel sağlıkla ilgili en iyi ölçümlerimizden biri tam kan sayımıdır (CBC). Bir hastanın kanındaki beyaz kan hücrelerinin, kırmızı kan hücrelerinin ve trombositlerin sayısını çözümleme ederken kontrol etmek için çeşitli hastalıkları inceleyen bir CBC, hastalık taraması için fazlaca kıymetli olabilir. Araştırmacılar, hasta kayıtlarına bakarak yaşlanma yörüngesi üstünden CBC puanlarını izleyerek, CBC’deki varyasyonların yaşlanmanın genel bir göstergesi oluşturmada kullanılabileceğini keşfettiler. Bu gösterge, fizyolojik dayanıklılığın bir ölçümünü temsil etmekte ve emek harcama deneklerinde DOSI, sigara benzer biçimde morbidite artıran yaşam tarzına haiz kişilerde yükseliyor. Yükselmiş DOSI, yaygın sıhhat koşulları ve yaşın görülme sıklığı ile mühim seviyede ilişkilendirildi ve insan vücudunun ilerlemesinin kuvvetli bir göstergesi bulunduğunu düşündürdü.
Araştırmacılar sıhhatli bireylere baktığında, DOSI, o sırada hastalık başlangıcına dair belirgin bir emare göstermese de, gelecekte yaşa bağlı hastalıkların insidansını tahmin etti.
Göstergeleri maksimum bir yaşam sağlamak için kullanmak için araştırmacılar, inceledikleri deneklerin geleceğine baktılar. Yaşla beraber doğrusal olarak artan DOSI’yı çizen araştırmacılar, korelasyonu takip edebildi ve maksimum bir yaşam süresi tahmin edebildiler. Progresif işlev kaybının, insanların tam yaş potansiyellerine 120-150 yaşlarında ulaştığını gösterdiğini buldular ki bu, önceki araştırmalarla uyum gösteriyor.
İlginç bir halde, neticeleri, gelecekte bizim için mevcut olan en gelişmiş hastalıkla savaşım terapileri ile bile, insanların temelde yatan yaşlanma sorununu çözmeden bu noktayı geçemeyeceğini gösteriyor. Vücuttaki direnç kaybı, belirli bir hastalıktan fazlaca daha büyük bir ölümlülüğü itici güç benzer biçimde görünüyor ve yaşlanma modelini geliştirmenin, hastalığı hedef almak yerine, yaşlanma modelini geliştirmenin mecburi bulunduğunu belirtiyorlar…