Elektromanyetik Aşırı Duyarlılık Nedir?

Elektronik cihazlar, onlara aşırı duyarlı kişiler için bir ağırlık basma. Dünya Sağlık Örgütü 2004 senesinde bu sorundan muzdarip kişiler için bir çözüm yolu bulabilmek adına Prag’da bir çalıştay düzenledi. Bu çalıştayda elektromanyetik cihazlardan dolayı stres, uyku bozukluğu, bitkinlik, el-ayak bölgelerinde karıncalanma benzer biçimde semptomlar yaşayan kişilerin ileride ne benzer biçimde problemler yaşayabilecekleri epeyce tartışılmıştı.

Hatta bu durumun mühim bir halk sağlığı sorununa evrilebileceği bile tartışmalar içinde. Fakat bu mevzu ile ilgili hemen hemen net olarak bir sonuca varılmış değil. Bir ihtimal siz de bu rahatsızlığın adını ilk kez duyacak, duyunca da aranızda bu ”bende var” diyenleriniz bile olacaktır. Peki bu hastalık tam olarak nasıl deneyimleniyor?

Aslına bakarsak bu rahatsızlığın sebebi kimi süre elektromanyetik alanlara maruz kalma kimi süre ise kişilerin yanlış inançları…

Elektronik cihazlar, günlük yaşamımızın bir parçası diyebiliriz. Sonuçta artık teknoloji çağındayız ve en basitinden yiyecek pişirmek için bile elektrik kullanıyoruz. Bazı kişiler, elektronik aletlerin yaymış olduğu radyasyonun kendilerinde alerjik reaksiyona sebep bulunduğunu düşünüyor. Bu idrak etme biçimi de aslına bakarsak bu cihazlara karşı aşırı duyarlı olmalarına yol açıyor.

Bu problemi yaşayan kişiler genel anlamda Wi-Fi, bilgisayar, mikrodalga fırın ve elektrikli ev aletlerine karşı aşırı duyarlılık gösterir.

Dizi: Better Call Saul

Bu saydığımız örneklerden birine maruz kalan kişinin aniden başı dönebilir yada ayakları karıncalanabilir. Bu durum daha şiddetli yaşandığında bazı kişilerde, kas-iskelet ağrıları, ruhsal problemler, odaklanamama, yüzünde ansızın ısı hissetme benzer biçimde semptomlar da görülür.

Aslına bakarsak bu mevzu, elektromanyetik aşırı duyarlılık teriminin ilk kez kullanıldığı 1991 yılına dayanıyor kısaca oldukça eski. Sovyetler Birliği’nde, radyolarda çalışan teknisyenlerin ilk kez bu problemi deneyimledikleri biliniyor. Hatta o zamanlarda buna mikrodalga sendromu deniyormuş. Sadece ilginçtir ki bu problemin, tıbbi açıdan hastalık olarak ölçülebilmesi için ihtiyaç duyulan nesnel kriterler eksiktir. Doğrusu bu probleminin kendilerinde olduğundan şüphelenen kişiler var ise kendi kendilerine teşhis koymaları gerekiyor.

Aslına bakarsak bu şekilde bir hastalık dahi olmayabilir.

2019 senesinde meydana getirilen bir araştırmada, daha ilkin bu mevzuyla ilgili yapılmış 28 araştırma incelendi ve bunların problemli olduğu sonucuna ulaşıldı. Bundan dolayı bu rahatsızlığın semptomları arasındaki bağlantıyı inceleyen araştırmalar şunu dikkatsizlik ediyordu: O da iştirakçilerin verdikleri cevapların hatalı olabileceğini hesaba katmadan bu cevapları alıp istatistiksel açıdan çözümleme hayata geçirmeye çalışmaktı diyebiliriz.

Bu yüzden araştırmacılar, insanların  yaşadıkları hassasiyeti gerçek anlamda tam manasıyla ifade edemediğini düşünüyor. Bundan dolayı da meydana getirilen bilimsel araştırmalardan elle tutulur bir veri elde edilemiyor. Gene 2018 senesinde meydana getirilen bir çalışmada, kendi kendine bu durumun teşhisini koyan kişiler üstünde bir gözlem yapılıyor. Bu deneyde kişilere, telefon ve radyo benzer biçimde cihazlardan gelen sinyallerin yanında düzmece sinyaller de veriliyor.

Katılımcılar, her sinyalin kendilerinde semptom oluşturduğunu söylüyor sadece bu semptomların en önce hangi sinyaller verildiğinde başladığını söyleyemiyor. Gene 2017 senesinde meydana getirilen başka bir araştırmada da katılımcılar, öteki çalışmalardaki iştirakçilerin gösterdikleri tepkilerle aynı tepkileri verdiği için araştırmacılar bu hastalığın, insanların kendi yarattıkları bir gerçekliğe inanmaları sebebiyle oluştuğunu düşünüyor.

Hatta 2020 senesinde meydana getirilen bir çalışmada elektronik cihazların zararı dokunan olduğuna inanmanın nosebo etkisine (kişinin ilaç içtiğinde yan tesir yaşayacağını düşünmesi üstüne zararsız bir ilaç verilse bile bunun zararı dokunan bulunduğunu düşünmeye devam etmesi) yol açmış olduğu düşünülüyor. Velhasıl bu durumdan muzdarip kişilerin emarelere yol açacak başka bir hastalıkları olup olmadığının tespit edilmesi önemlidir. Ek olarak bu kişilerin bir psikologla görüşmesi de uzmanların tavsiyeleri arasındadır.

Kaynaklar: WHO, Healthline, Environmental Health Journal , Gigahertz Solutions, Technik Journal , Welt