Doktorlar Reçeteleri Neden Anlaşılmaz Bir Şekilde Yazarlar?

Tek bir harf değişikliği ile tamamen değişik amaçlar için kullanılan ilaçlar var. Bu yüzden doktorun yazdığı reçetenin okunabilir olması oldukça mühim. “Eczacılık fakültesi o yazıyı okumak için açılmış.” şeklinde espriler dönen bu durumdan aslına bakarsak eczacılar da muzdarip olabiliyor.

Ara ara eczacıların da okuyamadığı bu reçeteler için, eczacıların söylediğine nazaran, öncelikle doktorlara ulaşmaya çalışılıyor ve ulaşamazlarsa meslektaşlarının olduğu WhatsApp gruplarına reçetenin fotoğrafı gönderiliyor. Peki bunca zahmetin altında yatan anlaşılmaz tabip yazısının sebebi ne?

Tahminlerden birine nazaran öğrencilik yıllarından kalan not tutma alışkanlıkları bu yazı şeklinde rol oynuyor.

Tıpçılar öğrencilik dönemlerinde ders süresince neredeyse her bilgiyi not almalı. Bu yüzden en yaygın tahmine nazaran, öğrenciliklerinde daha süratli yazabilmek adına geliştirilen bu yazma şekli zaman içinde yazı stilleri olarak oturuyor.

Reçetelerde sık sık karşılaştığımız harflerin uzun ve sağa kaymış görüntüsü kalemi gevşek tutmaktan kaynaklanabiliyor. Buradan yola çıkarak doktorların öğrencilik hayatında not tutma alışkanlıklarını sürdürdüğü tahmin ediliyor.

Günde onlarca reçete ve evrak doldurdukları için işlerini hızlıca bitirmeye çalışıyor olabilirler.

Reçete deyip geçmemek lazım. İçinde ad, soyad, tarih, protokol numarası, teşhis ve ilaç adları bulunuyor ve doktorlar bu reçetelerden günde neredeyse 80-100 tane yazıyor. Bu şekilde de bitmiyor, hastaların kimlik numaraları ve öteki detayları protokol defterine işleniyor.

Ek olarak istirahat ve sağlık raporları, danışım kağıtları, incelem istem kağıtları, hamile takip kartları derken günde onlarca yazı ve evrak işleriyle uğraşıyorlar. Tüm bu işlere bakıldığında süratli ve karmaşık yazmalarına o kadar da şaşırmamak lazım şeklinde duruyor.

Reçetede yazılanların bizlere tanıdık gelmemesi de bu düşüncemizi geliştiriyor olabilir.

Doktorların reçeteye yazdığı ilaç adları bizim pek de aşina olduğumuz sözcükler değildir. Kısaca aslına bakarsak onlar anlaşılır bir halde yazsa da terimler bizlere tanıdık gelmediği için “okunmaz” görünebilir. 

Elbet bizim genelleme yapmamızın da tesiri var. 

Birçok meslek grubundaki insanoğlunun el yazısının başkaları tarafınca görülmesine gerek olmaz fakat doktorların yazdıkları hastalara, hemşirelere ve eczacılara ulaşır. Kısaca aslına bakarsak dünyadaki insanların bir kısmının yazısı fena, öteki kısmının güzeldir ve doktorların içinde de güzel yazanlar vardır.

Fakat biz fena bir tabip yazısı gördüğümüzde onu direkt olarak meslek grubuna genelleriz, iyi bir tabip yazısı gördüğümüzde ise pek umursamayız. Bir bankacının el yazısı da fena olabilir sadece onu görmeyiz yada mesleğine genellemeyiz.