Asla Dil Bilmeyen Kızın Korkulu Öyküsü

Çocukluğunun neredeyse tamamını karanlık bir odaya kapatılmış bir halde istismara uğrayarak geçiren Genie’nin hikâyesi psikoloji ve dil bilimi benzer biçimde birçok bilim branşının da araştırma mevzusu oldu.

Ailesi tarafınca zihinsel engelli olduğu iddia edilerek hemen hemen bebekken odaya hapsedilen Genie’nin ebeveyni bu süreç içinde onunla hiçbir şekilde iletişime geçmediklerinden minik kız dil bile öğrenememiş.

Karanlık duvarların içinde bir beşikle geçen 13 yıl…

Genie, 1957 senesinde Kaliforniya’da doğan ve hemen hemen 2 yaşına gelmeden zihinsel engelli olduğu iddiasıyla babası tarafınca bir odaya kapatılmış. Oda ne ışık alıyormuş ne de beşik ve lazımlık haricinde bir eşya varmış.

Zavallı kız, bu sandalyeye bağlanarak saatlerce bağlı tutuluyormuş. Aynı durum beşiği için de geçerliymiş, yattığında bile bağlı durması gerekiyormuş. Genie İlk olarak ses çıkarmak istese de karşısında eli silahlı yada sopalı babasını buluyormuş. Böylece asla ses çıkarmamaya ve konuşmamaya alışmış.

Genie, o denli yıl süresince toplamda 15-20 sözcüğe maruz kalmış.

Ailesiyle ve dış dünyayla hiçbir iletişimi olmayan bu kız 13 yıl süresince bir tek 15-20 kelime öğrenebilmiş. Böylesine anormal bir durumun insan beynini nasıl etkileyeceğini siz düşünün…

Yalnızca dil yetisi de değil. Deli gömleği giydirilen kız, devamlı kollarıyla bacakları bağlı bir vaziyette durduğundan ve bir tek süt lapasıyla beslendiğinden kasları da gelişim göstermemiş. Hatta motor hareketleri yapmaktan bile yoksunmuş.

Tamamı olurken anne neredeydi kabul edebilirsiniz.

Görme yetisi yok denecek kadar azca olan anne de aynı şekilde zalim babanın şiddetine maruz kalıyormuş. Evde o şekilde sıkı kurallar varmış ki Genie’nin anası kocasının sözünden çıkamıyormuş. En sonunda kocasından, Genie’yi 13 yaşına vardığında özgür bırakacağına dair bir söz almış.

Genie 13 yaşına vardığında doğal ki babası onu özgür bırakmamış. 4 Kasım 1970 geçmişine geldiğimizde, annenin kendi görme engeli için devlete müracaat hayata geçirmeye gittiğinde Genie’yi de yanına almış ve kız ilk kez başka insanoğlu tarafınca görülmüş.

Devlet memurunun anneye yönelttiği sorular yardımıyla gerçekler gün yüzüne çıkmış.

Anneyle ilgilenen devlet memuru, Genie ile ilgili sorular sormaya başlayınca kızda bir terslik olduğu anlaşılmış. Işyar, onu ilk başta 6-7 yaşlarında otizmli bir çocuk sanmış sadece 13 yaşlarında bulunduğunu öğrenince adeta şok geçirmiş. Tek bir kelime bile edemeyen, bebek benzer biçimde sesler çıkaran bu kız için derhal polis memurları aranmış.

Derhâl çocuk hastanesine gönderilen kız asla konuşmadığından olayla ilgili data edinemiyorlarmış. Tutuklanan ebeveyn da kafi ifade vermiyormuş doğal. Acımasız baba, mahkeme gününün sabahı “Dünya hiçbir vakit anlamayacak.” yazan bir not bırakarak intihar etmiş. Anne ise görme engelinin yanı sıra babanın fizyolojik ve ruhsal sertliği sebebiyle ceza almamış.

Peki Genie Wiley’e ne oldu?

Genie kurtarıldıktan sonrasında konuşmayı hiçbir vakit tam olarak öğrenememiş. Böylece dil bilimindeki “doğuştancılık (dilin doğuştan beynimizde kodlu olduğu ve zaman içinde geliştiği)” ve “tehlikeli sonuç dönem (dilin tehlikeli sonuç dönem yaş aralığında edinildiği)” tartışmalarının önünü açan bir örnek olmuş.

Şu anda 66 yaşlarında olan Genie’nin yalnızca travmaları anlatabildiği birkaç sözcük bile yaşadıklarının bir kısmını anlamamıza yetiyor: 

“tükürmek, baba kızgın, büyük odun, baba kol vurmak, yüze vurmak, Genie ağlamak, büyük odunla vurmak, baba ölü…”

Kaynaklar: Verywell Mind, The Guardian, All That’s Interesting