Köpekler Ezan Sesini Duyduklarında Neden Ulumaya Adım atar?

Köpeklerin spesifik olarak yalnız ezana ulumadıklarını belirtmek gerekir. Kilise çanlarına, ambulan sirenine ve pek oldukça yüksek ve tertipli sese tepki verirler. Bir çok süre ezan sesine tepki verdiklerini gördüğümüz için bu şekilde bir idrak oluşmuştur.

Dinsel bir sese uludukları için, bu duruma halk içinde çeşitli manalar yüklendiği görülüyor. Oysa bilim adamlarının bu konudaki araştırmalarına bakıldığında bu durumun ortaya çıkmasında pek fazlaca organik nedenin olduğu görülüyor.

Ezanı aşırı gürültülü buluyorlar.

Sabah ezanına daha çok tepki vermelerinin sebebi de bu. Zira ortalık fazlaca sessizken aniden yükselen ses, köpekleri tedirgin ederek buna karşılık verme gereksinimlerini açığa çıkarıyor ve bu da hep bir ağızdan ulumalarına neden oluyor.

Köpekler bizim duyamayacağımız tiz sesleri de duyabilir. Duyu hassasiyetleri bizlerden fazlaca daha gelişmiş olan bu canlılar, hoparlörlerle desteklenmiş ezan, ambulans, siren seslerinden oldukça rahatsız olabiliyor.

Bir öteki ihtimaller içinde sebep ise klasik koşullanma olabilir. Tıpkı Pavlov’un köpeğinde olduğu şeklinde.

Bu deneydeki köpeğe et verilmeden ilkin zil sesi çalınıyordu. Her defasında bu durumu yaşayan köpek, zil sesini duyunca şartlanmaya başladığı için ağzından salya akmaya başlıyordu.

Köpekler bu deneyde olduğu şeklinde, ezan sesini duyduklarında kulaklarının rahatsız olacağını düşünerek derhal ulumaya başlıyor olabilirler. Kısaca hemen hemen rahatsız olmadan bile öğrendikleri yardımıyla koşullanarak otomatikman tepki vermektedirler.

Uluma, kurt atalarından kalan bir uyarı sistemidir.

Tehlikede olduklarını hissettiklerinde sürüsünü uyarırlar. Ek olarak düşman sürüye gözdağı verirler. Yüzyıllardır insanlarla yaşadıkları için kent ve tabiat ananın sentezlenmesinden doğan bir davranış biçimidir.

Kaynaklar: 1, 2