Efsaneleşmiş We Will Rock You Şarkısının Hikayesi

Rock müzik tutkunu olmasanız bile efsaneleşmiş İngiliz müzik grubu Queen’i ve onun solisti Freddie Mercury’yi duymuşsunuzdur. 1970’lerin ilk yıllarında kurulan grup tüm dünyada fırtınalar estirdi ve toplamda 300 milyondan fazla albüm sattı. Maalesef grubun solisti Freddie Mercury’nin 1991 yılındaki ölümü bu sihrin bozulmasına neden oldu. Grup bugün değişik üyelerle hala etken müzik emekleri yapıyor.

Peki, We Will Rock You desek? Bu cümleyi ellerinizi çırpmadan okumak bile kolay olsa gerek mi? Efsaneleşmiş şarkının yazarı Brian May’in de amacı tam olarak buydu. Queen grubu fanatiklerinin kendilerine ilişkin bir marşı olmasını ve her konserde hep beraber söylenmesini isteyen May, işte insanoğlunun yaşamının üç evresini özetleyen bu efsaneleşmiş şarkıyı yazdı. We Will Rock You şarkısının hikayesine gelin birazcık daha yakından bakalım.

Eskiden şarkılara eşlik etmek pek de havalı değildi:

Queen grubu yıldızının iyice parladığı 1977 senesinde ABD turnesi sonrası bir İngiltere turnesine başladı. Gezim süresince meydana getirilen konserlerde izleyiciler keyifle grubun yapmış olduğu müziği dinliyor sadece ayaklarıyla ritim tutmak haricinde bugün bildiğimiz çılgınca bir katılım göstermiyorlardı. Bunun sebebi şarkıları sevmemeleri değil, o dönem şarkılara eşlik etmenin pek de havalı görünmemesiydi.

Nedendir kim bilir turnenin ilerleyen konserlerinde durum değişmiş ve izleyici şarkılar birlikte rol alır olmuştu. Queen grubunu şoke eden vaka ise İngiltere’nin Liverpool kentine yaşandı. Grup konser sonunda bir süre sahneden çekilir ve son bir şarkı için tekrardan sahneye çıkardı. Bu kez sahneden çekildikleri süre seyircinin You’ll Never Walk Alone şarkısını söylediklerini duydular.

You’ll Never Walk Alone, Liverpool taraftarlarının takımları için söyledikleri bir marştı. Grup tekrardan sahneye çıktığında bile izleyici bu şarkıyı anlatmaya devam etti ve tamamladı. Grubun baş gitaristi olan Brian May’in zihninde bir ampul parladı. Neden seyirciyle beraber söyleyebilecekleri ve bir nevi marşa dönüşecek bir şarkıları olmasın ki?

Hepimiz We Will Rock You diye kendinden geçecek:

Konser tamamlanıp da grup otele döndükten sonrasında kendi aralarında konuştular ve seyircinin bu şekilde kendilerine eşlik etmesinin {hiç de} kötü olmadığını söylediler. Hepimiz odasına dağılırken Brian May’in zihninde We Will Rock You sözleri dönüyordu. Müzik dünyasının kaderini değiştireceğini bilmeden odasına gitti ve çalışmalara başladı.

Brian May’in o dönem herkeste olmayan ufak bir ses kayıt aleti vardı. Nakaratı bulmuş ve fakat sözlerden bir türlü güvenilir olamıyordu. Tam o anda aklını grubun ve onları sevenlerin nasıl kuvvetli kalmış olduğu geldi ve bir insanoğlunun yaşamının üç evresini özetleyen üç mısra yazmaya karar verdi. Çocukluk, gençlik ve yaşlılık.

“Buddy, you’re a boy, make a big noise / Playın’ in the street, gonna be a big man some day / You got mud on yo’ face / You big disgrace / Kıckin’ your can all over the place.”

[Dostum, çocuksun, sesin çok çıksın / Sokakta oyundasın, büyük adam olucan bir gün / Yüzün hep çamur / Sen yüz karasısın / Tenekene vurursun aşağı yukarı]

“Buddy, you’re a young man, hard man / Shoutin’ in the street, gonna take on the world someday / You got blood on yo’ face / You big disgrace / Wavin’ your banner all over the place.”

[Dostum, genç adamsın, delikanlısın / Sokakta haykırırsın, bir gün dünyayı karşına alırsın / Yüzün kan içinde / Sen yüzkarasısın / Bayrağını sallarsın aşağı yukarı]

“Buddy, you’re an old man, poor man / Pleading with your eyes, gonna get you some peace someday / You got mud on your face, big disgrace / Somebody better put you back into your place, do it!”

[Dostum, yaşlı adamsın, garipsin / Gözünle yalvarırsın, bir gün huzura kavuşacaksın / Yüzün çamur içinde / Sen yüzkarasısın / Haddini bildirirler]

İlk dizedeki sözler bir çocuğun hayatta nasıl bir iz bırakabileceğinden, ikinci dizedeki sözler kızgın gençlik döneminden ve son dizeki sözler ise yaşlılıkta yaşanmış olan kabullenme döneminden bahsediyor. Nakarat We Will Rock You ise gerçek bir meydan okumadır. 

“Kötü değil, gelin yapalım”

Brian May tüm bu şarkıyı kabaca kaydetti ve uyudu. Sabah uyandığında kendinden pek güvenilir olmamakla birlikte gruba şarkıyı söylemiş oldu. Hepsi için garip bir şarkıydı. Freddie Mercury sakince başını sallayarak şarkıyı dinledi ve bittiğinde “Kötü değil, gelin yapalım.” diyerek stüdyoya girmeye karar verdiler.

Aynı senenin yazları Wessex Ses Stüdyoları’na gittiler. Seyircilerin ayakta dinledikleri sıkışık bir konserde kolayca yapabilecekleri el hareketlerini tahmin ederek bazı ritimler oluşturdular. Depodan birkaç tahta levha çıkarıp yere koydular ve ayak ritimlerini kaydettiler. Onlarca tecrübe etme sonunda hakikaten bir stadyum dolusu insanoğlunun çıkarabileceği ritimleri kaydetmişlerdi.

Freddie Mercury mikrofon başına geçmiş olduğu süre ise şarkının efsaneye dönüşeceğinin ilk sinyallerini aldılar bu sebeple bu insanın kendine özgü seçimi görkemli bir hava yaratıyordu. Şarkıda yalnızca yalnızca ritimler var, sonu hariç. Brian May şarkıya bir imza atmak fakat marşı bölmek istemedi. Bundan dolayı efsaneleşmiş bir gitar solosu kaydederek bu şarkının sonuna bir imza olarak ekledi.

Ve işte netice:

Efsaneleşmiş rock müzik grubu Queen’in unutulmaz şarkısı We Will Rock You’nun öyküsünü anlattık ve Brian May’in bu şarkıyı yazarken neler hissettiğinden bahsettik. We Will Rock You benzer biçimde efsaneleşmiş şarkıları yorumlarda paylaşabilirsiniz.