Kendi Kendini İnşa Edebilen Ufak Robotlar Geliştiriliyor

Görünüşe nazaran programlanabilir madde, Dünya’nın geleceğinin kalbinde yer alabilir. Binlerce nanobotun, yörüngeye yükselmek için en verimli şekli oluşturmak suretiyle komuta üstüne montaj ve demontaj yaptığını, bir asteroidi incelemek adına astronotlar için bir vasıta yada bir masa ve sandalyeyi oluşturduğunu düşünün… Açıkçası bu şekilde bir olasılığın bulunduğunu bilmenin bile coşku yaratmak için tek başına fazlasıyla kafi olduğu söylenebilir. 

Ve bu, birkaç MIT talebesi yardımıyla mümkün olabilir. Yeni gelen bilgilere nazaran bir grup MIT talebesi, mikrobotları denetlemek ve hareket ettirmek için yeni yollar buluş etmek amacıyla bir ekiple beraber çalışıyor. Çalışmanın neticeleri ise geleceğin teknolojilerine dair oldukça ümit dolu bir yaklaşım ortaya koyuyor. 

Uzay çalışmalarında mühim bir rol oynayabilir

Ekiple beraber çalışan öğrencilerden birisi olan MIT’de doktora talebesi Martin Nisser, bir anlamda “bir tür geri dönüştürülebilir 3D baskı” yaratmak istediklerini ifade ediyor.  ElectroVoxel (vokseller = hacimsel pikseller) olarak adlandırılan bu buluş hemen hemen kontrol aşamasındayken Nisser, ElectroVoxel’lerin kendilerini süratli ve ekonomik bir halde tekrardan yapılandırmalarına olanak tanıyan yeni bir yol bulduğunu kaydediyor.

Katılmış olduğu bir podcast esnasında “Tekrardan yapılandırılabilir robotlarla ilgili en büyük zorluklardan biri, bu minik modüllerin her birinin kendi kendine hareket edebilmesini istiyorsanız, her modüle hesaplama, elektronik sensörler, aktüatörler yerleştirmeniz gerektiğidir ve modüller giderek küçüldükçe bunu yapmak hakkaten zor olsa gerek,” ifadelerine yer veren Nisser, sözlerine “Geliştirdiğimiz temel teknik katkı, tekrardan yapılandırmayı gerçekleştirmek için elektromıknatısları bu modüllere yerleştirmenin bir yolunu bulmaktır… ki bu iyi, şundan dolayı bu elektromıknatıslar hakkaten oldukça ucuzdur, kolayca üretilebiliyorlar ve fazla bakım gerektirmiyorlar.” diyerek devam ediyor.

Ortalama altı santimetre uzunluğunda olan mevcut prototiplerin 12 kenarının her birinde gömülü elektromıknatıslar bulunuyor. Elektromıknatıslardan geçen akımın yönünü düzenlemeye olanak elde eden bir mikro denetleyici ve entegre devrelerin eklenmesiyle ise ElectroVoxel’lerin, paylaşılan bir eksen çevresinde dönmesi ve başka bir ElectroVoxel’in yüzü süresince çaprazlamasını sağlamak için yeterince karmaşık yollarla birbirini çekmesi yada itmesi mümkün olabiliyor. 

ElectroVoxel’ler şimdilik birazcık fazla yavaş hareket ediyor

Sadece MIT, mevcut biçim değiştiren modüler robotların nispeten hantal bulunduğunu söylüyor. Buna nazaran hareket kabiliyetlerinin kolaylaşması için büyük, pahalı motorlarla inşa edilmeleri, modüler robotların yavaş olmasına neden oluyor. Bu mevzuya ilişkin olarak Nisser, “Bu küplerin her biri komşularına nazaran dönebiliyorsa, aslen ilk 3B yapınızı başka herhangi bir isteğe bağlı 3B yapıya tekrardan yapılandırabilirsiniz” şeklinde kaydediyor. Bu, standart olmayan aletler için, merkezkaç kuvveti vasıtasıyla bir tür suni yerçekimi başlatmak suretiyle dönme hareketleri oluşturmak adına kütleyi tekrardan düzenlemek için ya da sizinle tehlikeli bir güneş patlaması arasına kütle yerleştirmek için oldukça yararlı olabilir. 

ElectroVoxel’lerin şimdilik nispeten büyük olması, oluşturacakları herhangi bir yapının oldukça kaba ve pütürlü olacağı anlamına geliyor. Bu da demek oluyor ki Nisser ve ekibinin onları hakkaten kullanılabilir hale getirmek için küçültmesi gerekiyor. Bununla beraber gelecekte bazı modüllerin bir ekip vasıta ve aletleri taşıyabileceği, bazılarının bataryalarda güç depolarken bazılarının ise güneş panelleriyle enerji yakalayabileceği ifade ediliyor. Doğal tüm bunların olması için oldukça fazla emek verme yapılması gerekiyor. 

Sadece gene de bu icadın gelecekte, bir yedek parça sipariş edip yarın teslim almamızın olanaksız olduğu yerlerde, bilhassa de uzayda, yaşam kurtarıcı bir yere haiz olabileceği gerçeğini değiştirmiyor. Uzayın bir nevi fabrikasyonun son sınırı bulunduğunu ve orada bir şeyler insa etmenin son aşama zor bulunduğunu belirten Nissen, “Dolayısıyla, astronotları oraya göndermeye gerek kalmadan – ki bu oldukça tehlikelidir – ve her şeyi tek seferde göndermek zorunda kalmadan kendi montajlarınızı yapabiliyorsanız, bu hakkaten avantajlıdır. Ve birazcık paradoksal olarak, tekrardan yapılandırmanın oldukça avantajlı olduğu bir ortam olsa da, tekrardan yapılandırma aslen bir bakıma oldukça daha rahat… şundan dolayı bir mikro yerçekimi ortamında, yerçekimi vektörleriyle savaşmak zorunda değilsiniz.” ifadelerini kullanıyor. 

Daha ilkin projenin ne durumda bulunduğunu gösteren bir video da paylaşılmıştı: