Yağmur, “Tek Bir Devasa Damla” Halinde Düşseydi Ne Olurdu?

Örnek olarak 20 m²’lik bir alana, 2.5 santimetre’lik yağmur damlaları düştü diyelim; bu, 150 litrelik 3.5 milyon tane küveti doldurabilirdi. Şu demek oluyor ki bu durum, 3.5 milyon insanoğlunun şofbeni açmadan duş almasına kafi gelecek kadar birikmiş su demek. Sadece düzgüsel yağmur damlalarından bahsediyorsak, bu damlaların 5 mm olduklarını varsayarız. Ki bu orandaki damlalar da saatte 36 km hızla hareket ederek yeryüzüne ulaşırlar. Doğal daha minik damlaların düşüş hızı daha düşük olur, hava koşulları da bu oranı değiştiren bir faktördür.

Peki bu zamana kadar asla bundan daha büyük yağmur damlaları görülmedi mi? Doğal ki de görüldü. 1995’te Brezilya’da ve 1999 senesinde Marshall Adaları’nda gerçekleşen yağmurlardaki damlaların her biri 0.85 santimetre boyutlarındaydı. İşte ikimiz de şimdi size ”olsaydı ne olurdu?” diyebileceğiniz fazlaca anormal bir durumdan söz edeceğiz: Yağmur damlaları dev gibi tek bir damlaya dönüşüp o şekilde üzerimize yağsaydı başımıza neler gelirdi?

Bu dev damla, tahmini olarak yüz milyonlarca ağırlıkta ve 1,6 km genişliğinde olurdu. Gökyüzünden aşağıya doğru yavaş yavaş inmeye hazırlanırken, büyük olasılıkla hepimiz korkudan bulmuş olduğu en güvenli yere saklanmak isterdi.

Varsayımsal hikayemizde insanoğlu saklanadururken, bu dev yağmur damlası, saatte 322 km hızla yere düşüyor. Yere düşerken de dış yüzeyi sprey benzer biçimde bir forma dönüşüyor. Sonrasında damla, hava ile birleşip köpük haline geliyor.

Bu damla eğer yeryüzünden uzak olsaydı rüzgar tarafınca milyonlarca damlaya ayrılırdı. Fakat ortalığı talan etmek için yüzeye yakın bir halde yağmayı bekleyen dev damlayı göz önüne aldığımızda, rüzgarın maalesef ki parçalara ayırma yetkisi kalmıyor artık.

Dev damlayı gökyüzünde gördüyseniz aslına bakarsan muhtelemen 10 saniye sonrasında yere çarpabilir. Suyun çarpma anındaki hızı ise saatte 724 km… Gördüğünüz benzer biçimde bu, düzgüsel yağmur yağış hızından neredeyse 20 kat daha çok.

İlk olarak dev damla yüzeye ‘dann’ diye düşmeden ilkin yerdeki çimler alev almaya adım atar…

Bunun sebebi havanın, damlanın altından çekilme hızının, damlanın yere düşme hızından daha minik olmasıdır. Ek olarak sıkıştırma kuvvetinin havayı aşırı derecede ısıtması buna neden olur. Sadece endişelenecek bir şey yok zira aslına bakarsan göklerden süzülen bu dev damla, alev alan çimleri aniden söndürür.

Bir de su hacminin düşmüş olduğu toprak, aniden aksiyon filmlerinde izlediğiniz o patlama sahneleri benzer biçimde patlayarak havaya uçardı o denli. Fakat gene de yer altındaki ana kaya zarar görmezdi ve suyun yayılarak her şeye çarpmasına neden olurdu.

Suyun bu yayılımını bir sel benzer biçimde düşünebilirsiniz sadece bu zamana kadar gördüğünüz yada haberlerde izlediğiniz seller, bu bahsettiğimizin yanında asla kalırdı. 

Birleşik Krallık’ta yaşanmış olan sellerden bir görüntü – 2007

Örnek olarak Birleşik Krallık’ta her yıl toplamda 291 metreküp alanı kaplayacak şekilde yağmurlar yağıyor. Ki Birleşik Krallık’ın bu yağmur sularını kanalize edebileceği, göl ve rezervuarların hacminden neredeyse 4 kat daha çok bir oran bu.

İşte bundan dolayı orada hep sel benzer biçimde problemler yaşanabiliyor. Örnek bir de bu bahsettiğimiz devasa yağmur damlasıyla karşılaşsalardı herhalde ülke talan olurdu. 

Biz tekrardan mevzumuza dönecek olursak, bu devasa suların yarattığı sel km’lerce alana yayılıp tüm yerleşim yerlerini yıkıp geçerken, bir taraftan toprağı da bununla beraber sürükleyebilir. Bu da ana karadan geriye kalan tek şeyin, balçık banyosu yapabileceğiniz alanlar olmasına neden olur.

Ha bir de bu sel durmaksızın devam ederek saatte 32 km süresince hangi şehre, hangi ülkeye gidebiliyorsa hepsini yok ederdi.

En iyimser ihtimalle bu sel sularının birazı gölleri, nehirleri doldurur; kalanı da kasabalara, yerleşim merkezlerine akardı. Yerli halk ise muhtemelen ”ansızın ortaya çıkan garip sel vakası” başlığıyla gündeme gelen haberlerde röportaj veriyor olurdu.

Hani derler ya yağmurdan kaçarken doluya yakalandık diye. E işte ya o şekilde olursa? Bu devasa damladan kaçamayıp onun tam altında durursanız ne olur?

Eğer damlanın tüm çevresi birbirine orantılı kısaca bir öteki ifadeyle simetrikse su, bir tek vücudunuzun etrafına düşer. Sadece gene de bu, sular altında kalmayacağınız anlamına gelmiyor.

Düşen sular, resmen dev gibi bir deniz oluştururdu ve siz büyük olasılıkla, 1,6 km’lik (başta belirtmiştik yağmur damlasının genişliği bu oranda olabilir diye) bir baskı hissederek nefesinizi tutmak zorunda kalırdınız.

Film: The Passengers (2016)

Bu tazyik, aslına bakarsan 155 atmosfere (deniz seviyesinde ve düzgüsel hava koşullarında atmosfer basıncını ifade eden birim) eşit. Şu demek oluyor ki deniz seviyesinde hissedilen basıncın 155 katı. Bu şekilde bir durumda hayatta kalabileceğinizi düşünüyor musunuz? 

Şu sebeple meydana getirilen araştırmalar, bir kişinin dayanabileceği maksimum basıncın 71 atmosfer kadar bulunduğunu söylüyor. E doğal ki de bu durumda hayatta kalmayı bırakın, üstünüze dev damla düştüğünde bile yaşamanız bir mucize olurdu.

Devasa su damlasının tam altında değil, yanında dursaydınız da bir şey değişmezdi. Neden mi? Şu sebeple müthiş bir hızda gelen bu su hacmi üzerinize çarptığı benzer biçimde sizi oradan oraya savururdu.

Hadi diyelim hala hayattasınız ve kurtulmak için deva aramıştınız. O vakit da bu su birikintisi içinde yüzmeye başlardınız ve karaya çıkmaya çalışırdınız.

Sadece bunun için de kafi düzeyde nefesinizi tutabilmeniz ve akciğerlerinizin bu tempoya dayanması gerekirdi. Bu esnada fazlaca zorlandığınızı, kulak zarlarınızın patlayacak derecede basınçla dolmasından anlayabilirdiniz.

Bu, vücudun hava direncinden meydana gelen tazyik artışına verdiği bir tepkidir. Velhasıl bu durumda yaşamaya devam etmeye çalışmak, boşa kürek çekmek benzer biçimde. Her ihtimalde bunun sonu tahtalı köyde bitiyor.

Siz bu tarz şeyleri anlatınca rahat bir yağmurdan dahi korkmaya başladım diyenlere: 

O vakit size yağmurun oluşumundan özetlemek gerekirse bahsedelim. Hayalet yağmuru daha ilkin duymuş muydunuz? Bu, yağmur damlalarının dünyanın yüzeyine yaklaştıklarında, buharlaşmaları sonucunda oluşur. Şu demek oluyor ki bizi pek ilgilendirmeyen, kendi kendine yaşanmış olan zararsız bir tabiat vakası benzer biçimde düşünebilirsiniz bunu. 

Örnek olarak yağmur damlası da bir çok kişinin zannettiğinin aksine gözyaşına benzemez. Atmosferde oluşan yağmur damlalarının şekilleri, esasen küre gibidir, kısaca yuvarlaktır. Damla gökten düşmeye başladığında, hava direnci sebebiyle gözyaşına banzeyen bir hale bürünür bir tek.

Ek olarak yağmur, ilkin kar olur zira bulutlar, düz kristallerden ve dondurucu sulardan oluşurlar. Yağmur suyu, buz kristallerine yapışır ve buz topları kısaca kar şeklinde yere düşer.

Sadece bu kar taneleri kendilerinden daha sıcak olan dünyanın yüzeyine yaklaştıkça eriyip yağmura dönüşür. Gördüğünüz benzer biçimde, oldukça düzgüsel bir tabiat olayının meydana gelişi {hiç de} ürkütücü değil.

Her neyse ki içerikte bahsettiğimiz devasa yağmur damlası hiçbir vakit göremeyeceğimiz bir durum. Eğer başımıza bu şekilde bir yıkım gelse bunu, bilim bile açıklayamazdı zira. Peki siz ne düşünüyorsunuz? Devasa bir yağmur damlasıyla karşılaştığınızda ne yapardınız? Düşüncelerinizi bizimle paylaşın.