Yer Çekimi Daha Fazla Olsaydı Neler Olurdu?

1643-1727 yılları aralığında yaşayan meşhur bilim insanı Isaac Newton, bu süreçteki yaşamına mühim keşifleri sığdırdı. Bunlardan biri ise, bilimsel terimi ile “Kütle çekimi kuvveti”; kulağa yabancı gelmeyen aşina olduğumuz kullanımı ise “Yer çekimi”dir.

Bu keşfin Newton’un elma ağacının altında kafasına elma düşmesiyle ansızın bulunması hikâyesi kadar kolay olmadığını Kazıbilimci William Stukeley’in değindiği “Memoirs of Sir Isaac Newton’s Life” eserinde açıkça görebiliriz. 

Peki asla düşündünüz mü elma neden dik olarak yere iniyor? 

Sebebi, kesinlikle dünyanın onu çekiyor olması, maddede çekme gücü olmalı! Dünyadaki çekim gücünün toplamı, Dünya’nın herhangi bir tarafında değil; Dünya’nın merkezinde olmalı. Bu sebeple, elma devamlı dikey olarak merkeze düşüyor; elma Dünya’yı, Dünya da elmayı çekiyor. Elmanın yere düşmesi Newton’un aslına bakarsanız üstünde düşündüğü hipotezini geliştirmesinde bir vasıta oldu ve sonrasında “Evrensel Kütle Çekimi Yasası” olarak kabul edildi.

Nedir bu kütle çekimi yasası? 

Newton ile birlikte anılmaya süregelen kütle çekimi kuvveti, cemiyet içinde malum bir öteki adı ile yer çekimi kuvveti o denli büyük bir ehemmiyet taşır ki, öteki tüm gezegenlerin ve Dünya’nın, Güneş’e yaklaşmadan belirli bir yörüngede gezinmelerini sağlar. Kütle çekimi kuvveti, samanyolundaki tüm gezegenleri ve kütleye haiz tüm objeleri birbirine doğru çeken göz ile görülemeyen bir kuvvettir.

Unutmamalıyız ki, hacmi olan her şeyin çekim kuvveti vardır ve hacmi büyüyen her objenin etrafına uyguladığı çekim gücü de aynı doğrultuda artar. Burada atlanmaması ihtiyaç duyulan en mühim noktalardan birisi, maddelerin birbirine olan mesafesidir. İki madde birbirine ne kadar yakınsa, birbirlerine uyguladıkları kütle çekimi kuvveti o denli yüksek olur.

Ya yer çekimi kuvvetinde bir azalma olsaydı? 

Evrende bulunan galaksilerin ve yıldızların daima birbirlerinin yörüngelerinde kaldığını hatırlarsınız ki bunu daha ilköğretim kitaplarımızdan öğrenmeye başlamıştık. Yer çekimi kuvvetinde meydana gelebilecek herhangi bir değişiklik akabinde tüm düzenin değişmesine ve bozulmasına sebep olur. Yer çekimi kuvvetinde bir azalma olursa; Dünya yörüngesinden çıkar, yıldızlar kayar ve doğal ki tüm canlılar uzay boşluğunda süzülmeye başlardı. Kulağa keyifli geliyor değil mi, aslen işler {hiç de} o şekilde değil.

Evet, yer çekimi kuvvetinde azalma olursa dünyanın sonu gelir fakat yer çekimi kuvveti artarsa? 

Tam aksine yer çekimi kuvvetinde bir artış söz mevzusu olursa; birbirlerine itici kuvvet uygulayamayan Dünya, Güneş’e yaklaşır; yıldızlar birbirlerine çarpabilir ve canlılar için hazin son kaçınılmaz olurdu. 

İkizler Projesi 

Bilim adamları, Dünya’nın ötesinde bir yerlerde yaşam olup olmadığını araştırmaya devam ederken, NASA’da vazife icra eden astronot Mark ve Scott Kelly ikiz kardeşler üstünde insanlık evveliyatına ışık tutacak İkizler Projesi üstünde bir gözlem başlattı.  Bunun sebebi, Dünya’da yaşamına devam eden ikizi Mark ile vücutlarının yaşamsal fonksiyonlarındaki değişimini saptamak ve bilime yön vermeyi sağlamaktı. Scott Kelly, uzayda geçirdiği 340 günün sonunda 2 Mart 2016 tarihinde Dünya’ya geri dönmüştür.

Astronot Scott Kelly’nin uzayda maruz kalmış olduğu uzun uzay yolculuğu sebebiyle yaşamış olduğu stres ile birlikte ışınım ve yer çekimsiz ortamın metabolizmasında ciddi bir değişikliğe sebep olduğu gözlemlenmiştir. Uzayda geçirdiği süre zarfında vücudunda iltihaplanma, yaraların daha geç sürede iyileşmesi, kemik ve kas kütlesinde yitik, denge duyusunda ve uyku düzeninde bozulma, mikrobiyomunda yaşanmış olan değişimler, bağışıklık sistemindeki zayıflama, kırmızı kan hücre sayısındaki azalma (uzay kansızlığı), göz şeklinde değişimler ve vücudunda 5 santimetre civarında uzamanın gerçekleştiği saptanmıştır.

NASA araştırma grubu, Dünya’daki yer çekimine bağlı olarak gelişen vücut fonksiyonlarının, uzay istasyonu benzer biçimde yer çekiminin değişik olduğu başka bir ortamda değişikliğe uğrayacağını bu proje yardımıyla gözler önüne sererek, 1 Nisan 2016 tarihinde NASA’daki görevinden emekliliğe ayrılan Scott Kelly üstündeki kalıcı etkilerini hâlâ izlemeye devam etmektedir.

İlerleyen zamanlarda, başka gezegenlerde yaşam izi aramaya devam ederken, yer çekimi düzensizliğinde meydana gelebilecek negatif tesirleri saptamak ve bunlara karşı çözüm önerileri üretmek bilim adamlarının ve esasen tüm insanlığın ödevi olmaya devam edecek. Bu endişelere çözüm bulunacağı günü iple çekip, kim bilir başka bir gezegende geldiğimiz noktanın başarısını tekrardan konuşabiliriz!