Tarihte Kadınların Uyguladığı Acı Verici Güzellik Şekilleri

Değişik kültürlerde kadınların güzellik amacıyla bedenlerinde değişik şeyler deneyip uyguladıkları daima görülmüştür. Çağdaş kültürle büyüyen insanlara bunlar çirkin geliyor olsa da bazı kültürlere nazaran bir güzelliği yansıtıyor.

Lotus ayak bağları, uzun boyun halkaları, kirpiksiz gözler ve dudak plakaları tarih süresince kadınların güzelleşmek uğruna uyguladıkları birbirinden garip işlemlerden yalnızca birkaçı.

Şimdi bu uygulamaların güzellik uğruna kadınlara neler yaptığına bir bakalım. Lotus ayak bağları, bunlar arasındaki en çarpıcı olanlardan biri.

HASSAS GÖRÜNTÜ

Lotus ayak bağları bizlere, Hong Kong’da yüzyıllardır Çinli kadınların ayaklarının güzellik uğruna ne aşama acı verici deneyimlerden geçtiğini konu alıyor. Bu edinim, esasında genç kadınların ayaklarını sakatlamaya yol açıyor. Bu geleneğin uygulanmasının sebebi, kadınların daha iyi bir evliliğe ve daha iyi bir yaşama haiz olması içindi.

Kadınlar ayak parmaklarını ve ayak kemerlerini kırıp ayak tabanına bağlanan bezle bu görünümü elde ediyor. Bu uygulamadaki aslolan amaç ise erkekleri memnun etmek. Şundan dolayı erkeklerin, minik ayaklara daha çok ilgi duyacağı düşünülmekteydi.

Kadınların bunu yapmasının ardında başka sebepler de olabileceği düşünülüyor.

Bossen adlı bir antropolog, bu gelenekle ilgili yanlış malum bazı durumların bulunduğunu söylüyor. Bossen’e nazaran, kızların ayaklarının işkencevari halde bağlanması ve iyi niyetlerle yapılması başka bir amaca hizmet ediyordu. Bu amaç, kızların hareketsiz oturması yerine aileleri için bir gelir deposu oluşturmalarının istenmesi.

Bilhassa kırsalda bu amacın mühim bir yeri olduğu söylenebilir. Şundan dolayı kırsalda ailelerin gelir deposu iplik, hasır, ayakkabı, kumaş ve balık ağları benzer biçimde eşyalardan oluşuyordu. Aileler kızlarından bu işlere yardım etmelerini istiyordu ve lotus ayak bağları yardımıyla kızlar bu işleri daha kolay gerçekleştirebiliyordu.

Gene Bossen, lotus ayaklı kadınların, lotus ayak bağlarını göstermekten çekinmediklerini gözlemlemiş ve bundan dolayı bunun bir fetişi andırabileceği mevzusunda şüpheci bulunduğunu ifade etmiştir. Bossen, kadınların bir tek güzellik temelinde bu şekilde bir deneyimden geçtiğinin düşünülmesinin tarihin çarpıtılması bulunduğunu söylüyor. Kadınlar, endüstri işlerinde çalışıyordu ve o nedenle kadınların ayaklarını bu hale getirmesinin tek sebebi kozmetik sebepler değildi.

Bu anane son zamanlarda oldukça azca görülmeye başlamış, sebebi de artık fabrikalaşmayla beraber lotus ayak bağlama geleneğinden oldukça daha kullanışlı ve dayanıklı alternatiflerin ortaya çıkması olmuştur. Şu demek oluyor ki kadınlar evde kumaş benzer biçimde mallar üretmemeye başladığı için bu anane azalmış da diyebiliriz.

Lotus ayakların oldukça eski bir kökeni var. 

Lotus ayak bağları, Song (960-1279) hanedanlığına kadar uzanan bir gelenektir. Bilhassa saray çevresinden seçkin aristokrat kişilerin uyguladığı bir anane olarak başlaması ilgi çekicidir. Arkasından kırsala yayılmış ve 19. yüzyılda Çin’in neredeyse tamamında popülerleşmeye adım atmıştır. Lotus ayak bağları uygulamasının, 20. yüzyılın ilk yıllarında azaldığı söylenebilir. Uygulamanın azalmasının sebebi, Komünizm’in getirmiş olduğu yasaklardır.  

Bir öteki güzellik yönteminde ise kadınlar boyunlarını uzatıyor.

Şimal Tayland’da uzun boyunlu Karen insanoğlu olarak da malum Kayan kabilesinde kadınlar, boyunlarına taktıkları halkalarla dikkat çekiyor. Bu kabilede kadınlar, erkekler tarafınca meydana getirilen burmalı halkalar takıyorlar. Üstelik bu boyun halkaları pirinçten yapılıyor ve kadınların boyunlarını uzatıyor.

Kayan kabilesinin inanışına nazaran, bir kadının boynu ne kadar uzunsa o kadın o denli güzeldir. Kayan kabilesinde kadınlar güzelleşmek için daha 5 yaşlarında bu halkaları takmaya başlıyor. Ne kadar yaş alırlarsa boyunlarına o denli halka daha ekleniyor. Hatta her iki yılda boyunlarına yeni bir halka ekledikleri de söyleniyor.

Aslen Myanmarlı olan bu kabile, 1980’lerin sonlarında Myanmar ile isyancı güçlerin savaşından kaçarak Tayland sınırına sığınmıştır. Sınırda sığınmacı kamplarına yerleştirilen bu halk, uzun boyunlu kadın gelenekleri sebebiyle kısa sürede büyük ilgi görmüş oldu.

Tayland’da kalmalarına neden olanlardan biri de kadınları güzelleştirmek için uyguladıkları bu gelenekti. Şundan dolayı turistler bu durumun ilgi çektiğini düşünüyordu. Hatta 40.000’den fazla turistin, her yıl bu kadınları görebilmek ve onlarla fotoğraf çektirebilmek için ortalama 8 ila 16 dolar para ödediği tahminler içinde. Oldukça ilginçtir ki kadınlar uyurken bile boyunluklarını çıkarmıyorlar.

Kadınlar, bobin denen bu halkaları güzelleşmek için takıyor.

Kayan halkı, kadınların neden bu bobinleri taktıklarına dair somut bir şey söylemiyor. Sadece yerlilerin inanışına nazaran, pirinçten yapılmış bu halkalar, kadınları öteki kabileler tarafınca kaçırılmaktan koruyor. Bazı inanışa nazaran ise boyunluklar kaplan saldırılarından koruyordu.

Günümüzde ise bu halkaların Kayan kültürünün korunması için takıldığı söyleniyor. Bir tek koruma yada kültür amaçlı değil, güzel duyu amaçlarla da bu halkaların takıldığı ifade edilmektedir.

Kayan’lı kadınlar, boyunlarına taktıkları uzun halkalardan dolayı ‘’zürafa kadınları’’ olarak adlandırılıyor. Bu boyun halkalarına öteki adıyla ‘’Padaung’’ da deniliyor.

Güzellik uğruna kadınların boyunlarının uzatılması sağlık risklerine yol açabiliyor!

Sürekli olarak boyun bölgesinde halkaların kullanılması, omurgadaki omurların çökmesine neden oluyor. Bu yüzden, boyun uzatma uygulaması sağlık açısından {hiç de} pozitif yönde sonuçlar doğurmuyor. Boyun bobinlerinin kimi zaman 20 kilogram kadar ağırlığa haiz olduğu biliniyor. Boyun yapısının kırılganlığına karşı böylesi ağır bir aksesuarı takmak, güzellik uğruna meydana getirilen acı girişimlerden biri haline geliyor.

Ek olarak bobinlerin ağırlığı köprücük kemiğini itmiş olduğu için göğüs kafesine baskı yapıyor. Bu bağlamda da köprücük kemiğinde deformasyonların oluşması kaçınılmaz oluyor. Hatta kadınlar, köprücük kemiklerinde oluşan yaraları önlemek için uyurken boyunlarını yapraklarla dolduruyor. Bu sayede köprücük kemiğine kademeli olarak yer değişiklik yapma işlemi uygulanmış oluyor.

Bazı kaynaklarda kadınların bu boyun halkalarını maddi kazanç için taktıkları yönünde görüşler mevcut. Bunun sebebi, yerli halkın gezim haricinde bir geçim kaynağının olmamasıdır. Erkekler kadınlara boyun halkalarını takmaları mevzusunda baskı yapıyor bundan dolayı kadınların sığınmacı statüleri iş bulmalarını zorlaştırıyor. Dış görünümlerinden başka para kazanacak alternatifleri olmadığını düşünen kadınlar da bu halkaları takarak canları pahasına yaşamaya çalışıyor.

Kirpiksiz göz ise alın bölgesinin öne çıkması için popüler olmuş bir güzellik uygulamasıydı.

Orta Çağ’da, 18. yüzyıla kadar kadınlar kirpiklerine biçim vermiyordu. Bunun sebebi, kadınların alınlarına daha çok ehemmiyet vermesiydi. Alınların ortaya daha çok çıkması için kadınlar kaşlarını ve kirpiklerini alıyordu.

Kadınların, halka açık yerlerde saçlarını sergilemeleri hoş karşılanmıyordu. Birkaç dini komut vasıtasıyla Katolik Kilisesi, saç sergilemek Tanrı’ya ve kiliseye karşı işlenmiş bir kabahat, bir günah olarak görmeye başladı. Bu zamanda gene makyaj yapmak bir tek fahişelere özgü kılınmıştı. Kadınlarda saç, erotik bir çağrışıma yol açan bir özellik benzer biçimde algılanmaktaydı. Orta Çağ süresince çıkarılan yasaklarla kadınlar daha azca saçla varlık gösteriyordu. İşte bu durum kirpiklerin alınmasına neden olmuştu. Kadınlar güzelliğin kirpiksiz olmakta yattığına inanıyor ve kirpiklerini alıyordu.

Afrika’da kadınların dudaklarına genişletmek amacıyla takılan plakalar, güzelliğin ve saygınlığın sembolü olarak kabul ediliyor.

Afrika’da Surma, Sara ve Mursi kabilelerinde gençlik çağındaki kızların dudakları anneleri tarafınca kesilerek plakalar ile genişletiliyor. Bu uygulamanın sebebi, kadınların güzelleşmelerini sağlamaktır. 

Kabileler içinde dudak plakaları hakkında görüş ayrılıkları vardır. Mursi kabilesinde güzellik için olduğu ifade edilirken, öteki kabilelerde başlık parası için olduğu ifade ediliyor. Hatta kadınların dudaklarındaki plaka ne kadar büyükse kendilerine verilecek olan paranın o denli fazla olacağı düşünülüyor. 

Görüldüğü benzer biçimde kadınlar tarih süresince güzelleşmek uğruna bedenlerine acı veren çeşitli uygulamalardan geçmiştir. Günümüzde de halen güzellik için bedende yaratılan bu tahribat veren deneyimler kaçınılmaz olmaya devam ediyor.

Kaynaklar: 1, 2, 3, 4, 5